Het ontmoeten van een Afrikaanse leeuwensafari is zowat het dichtst bij een safari-golf. Het zien van de heerser van de monsters in hun gemeenschappelijke territorium, ongeremd en luchtig, kan een blijvende impact hebben op zelfs de moeilijkst te bevredigen expert. Hoe lang het ook duurt, hoe lang zal de leeuw nog in de buurt zijn voor safari-zoekers om zich te concentreren in de natuur.

Eerlijk gezegd neemt dit ogenschijnlijk onverwoestbare dier, wiens houding zoveel kracht en karakter uitstraalt, zo snel in aantal af dat in het huidige tempo van verval de leeuw misschien gewoon nog een maatstaf in het verhaal van ontwikkeling blijkt te zijn.

Afnemende leeuwaantallen

Toen de leeuw in aantallen door de wildernis van Afrika dwaalde. Vrijwel onbetwist, controleerden ze met geheimhouding, zoals exactheid als de “grote kazen” in de natuurlijke pikorde. Twintig jaar geleden waren er in totaal meer dan 200.000 leeuwen; momenteel is hun aantal gedaald tot onder de 25.000. Een Afrikaanse leeuwensafari in een decennia tijd zou in wezen kunnen betekenen dat u uw nabijgelegen dierentuin bezoekt en ze door ijzeren staven en glazen planken bekijkt.

Wist u?

Afrikaanse leeuwen zijn normaal gesproken verzekerd. Ongeacht de manier waarop hun aantal schrikbarend is afgenomen door het cultiveren van verlenging en het droge seizoen, zijn ze tot nu toe een gevaarlijk wezen. Meldingen van mensen die door leeuwen zijn vernietigd, zijn normaal.

Cultiveren Vs. Leeuwen

Vanaf nu zijn leeuwen voornamelijk beperkt tot het natuurlijke leven en openbare parken, omdat er projecten worden ingesteld om een ​​einde te maken aan hun glijbaan in de leegte. Alles bij elkaar genomen zijn de openbare parken van Afrika een ideaal pad voor de leeuw om enige gelijkenis te behouden met zijn normale habitat en des te kritischer worden ze beschermd tegen hun grootste tegenstander, menselijke vooruitgang. Er is een onderscheidingsconflict geweest tussen leeuwen en de vooruitgang van de Afrikaanse teelt. Om het nors te zeggen, een van hen moet weg. Schokkend voor fauna-liefhebbers is het de leeuw.

Sinds de uitbreiding van de Afrikaanse teeltscène zijn er in buitengewone aantallen leeuwen geschoten. Waarom? Omdat leeuwen en het kweken van dieren niet kunnen samenvallen. Boeren zijn terecht bevooroordeeld jegens de heer van de monsters die de dieren eerlijk als redelijk spel beschouwen, waardoor ze een diep gevoel van nadeel krijgen.

Bewaarprogramma’s

Het opnieuw bevolken van leeuwenaantallen is een twistpunt geweest, maar toch is hier langzamerhand buitengewoon werk geprobeerd. Subsidiëring voor dergelijke projecten is een groot probleem geweest met bosjes voor het bergen van leeuwen die vaak afhankelijk zijn van open hulp. Voor bepaalde landen in centraal en verrassend westelijk Afrika is het tekort aan wat nodig was, aangezien het aantal leeuwen volledig is afgenomen. Er zijn tal van uitdagingen bij het toezicht houden op de herbevolking van Afrikaanse leeuwen. Opfokprojecten zijn prima, maar het probleem zit hem in het opnieuw vinden van wezens in nieuwe omstandigheden onder gevestigde trots. Meestal worden ze niet erkend door de huidige trots.

Een Afrikaanse leeuwensafari lijkt oppervlakkig gezien een buitengewone ervaring. Een ongelooflijke methode om zo dicht mogelijk bij de heer van de monsters te komen in hun normale omgeving. We moeten erop vertrouwen dat de eenzame plek waar we leeuwen zullen ontdekken in de komende jaren en jaren niet in natuurboeken staat.